In zijn vorige leven zat Martijn van den Heuvel achter zijn computer en deed hij Project Managementopdrachten. Nu is hij kok in zijn eigen restaurant. Lees hoe hij het besluit nam om te stoppen met zijn baan en samen met zijn vriendin (afhaal)restaurant Tijm uit de grond heeft gestampt. Dinner is ready!
Dat dit voorheen een snackbar is geweest met dikke plakkaten frituurvet aan de muur daar is niks meer van te zien. Het pand is omgetoverd tot een heel licht, fris en groene oase. ’Mooi, al die planten’, zeg ik. ‘Ja, een paar die te groot werden hebben we van huis meegenomen’ antwoordt Martijn. ‘Kijk’ en hij wijst naar de houten bar. ‘Dat heeft een kennis voor ons gemaakt.’ Onderweg in de keuken kom ik zijn partner in crime tegen, Fianne. Ze staat gehaktballetjes te rollen voor vanavond. We lopen door naar de ruimte waar de koelkasten staan. Ik zie een grote lijst aan de muur hangen met daarop allerlei ingrediënten en boodschappen. Van de koelingen lopen we door naar buiten. ‘Hier komen de bezorgers van Foodora, Deliveroo, Hoppa en Thuisbezorgd. We hebben een andere ingang voor ze gemaakt zodat de gasten rustig kunnen blijven eten.’ We staan buiten even stil. ‘Alles is anders…alles is zo anders!’ zegt hij. Laat dat nou net één van de vragen zijn die ik Martijn ga stellen. We lopen terug naar de eetruimte en gaan aan de grote houten tafel zitten.
Al die trainingen met al die andere jonge mensen in Baarn en überhaupt de afgelopen 2 jaar had ik echt niet willen missen.
Laten we eerst teruggaan naar de tijd voordat je aan je restaurant begon. Wat voor werk deed je eerst?
Ik was in dienst bij Kirkman Company, een organisatieadviesbureau. Daar hoorde ook een traineeship bij dat verzorgd werd door YSE, een bedrijf gespecialiseerd in talentontwikkeling. Het is een traineeship tot het worden van consultant en tijdens die periode van twee jaar heb ik Project Management Office opdrachten gedaan bij diverse organisaties. Ik dacht: ‘Als beginnend consultant moet je soms even in de modder staan. En gewoon klussen doen die niet per se leuk zijn. Ik wist dat ik gewoon heel veel dingen moest leren. Dus ik zei tegen mezelf: ’Martijn, dit is goed voor je, hier moet je gewoon doorheen.’ Maar ja, ik miste het avontuur. Hoewel bij YSE en Kirkman zelf, onderdeel zijn van een traineeship vond ik echt superleuk. Al die trainingen met al die andere jonge mensen in Baarn en überhaupt de afgelopen 2 jaar had ik echt niet willen missen. Maar ja, dat was maar 2 jaar en toen was het mooi geweest.
Wanneer was de allereerste keer dat je op het idee kwam om Tijm te beginnen? En hoe kwam je op dat idee?
Eigenlijk houd ik mijn hele leven lang al van koken. Toen ik vroeger klein was dacht ik vaak: ‘Als ik mijn eigen restaurant heb wat zou dan op de kaart komen? Ik vond het altijd leuk om daarover na te denken.
Dan is er ook maar één kant op en dat is vooruit.
Begin 2016 dachten Fianne en ik: ’Zullen we een keer iets voor ons zelf doen? Fianne vindt het ondernemen heel erg leuk en ik het koken. Toen zaten we in juni 2016 in een strandtent en daar is het idee echt gaan ontstaan. We waren allebei zoveel uren aan het maken en dachten: ’Waarom doen we dat niet voor ons zelf?’ Het was een beetje de combinatie van het missen van avontuur, de honger naar ondernemen én koken. Want koken is mijn passie. En dat zorgde voor Tijm.
In september 2016 hadden we echt de knoop doorgehakt. We waren aan het rondreizen in de VS en toen dachten we:’Joh, we hebben het er wéér over.’ Mijn traineeship liep tot maart 2017 en toen we terug waren van reizen liet ik weten dat ik dan ook zou stoppen en met Tijm zou beginnen.
In hoeverre speelden er gedachten of twijfels om het niet te doen? Eigenlijk niet. We hadden met zijn tweeën dit plan en namen elkaar daarin mee. En ik had er ook echt zin in, in het avontuur. Het was echt heerlijk, gewoon dat je die beslissing hebt genomen. Dan is er ook maar één kant op en dat is vooruit.
In hoeverre is er een mentor voor je geweest?
Fianne en ik waren veel met elkaar aan het sparren. En ik kon mijn vragen ook in mijn directe omgeving kwijt bij vrienden en familie. Mijn broer heeft bijvoorbeeld de hogere hotelschool gedaan.
Van wie heb je geleerd om te koken?
Van huis uit. Mijn moeder vindt het heerlijk om te koken, maar ook mijn vader en mijn broer. Ik vind het heerlijk om echt met ingrediënten bezig te zijn, de markt op te gaan en per land de gerechten uit te proberen.
In hoeverre ervaar of ervaarde je moeilijkheden onderweg? Obstakels?
Toen we allebei in maart 2017 gestopt waren met werken was de eerste stap het vinden van een pand. En dat was best wel lastig. Dat was echt noodzaak. Ik dacht: ‘Nee als ik straks geen pand vind dan moet ik tijdelijk ergens gaan werken ofzo.’ En ik wilde niet dat het zo lang zou gaan duren dat het idee misschien vervliegt.
Ik vond dat altijd zo een jammerlijke uitspraak. Zo van: ‘Oh yes, het is al donderdag.’ Want het betekent eigenlijk dat we al 4 dagen verder zijn in de week, weer 4 dagen minder om te kunnen leven. Hoezo is het fijn dat het alweer weekend is?
Wat heb je daarvan geleerd?
Het onderhandelingstraject met de vorige eigenaars. Uiteindelijk kregen we 15 mei de sleutel, maar ik had daarvoor nooit eerder onderhandeld over een pand. Groen achter de oren. En dan moet je ineens een horecazaak gaan overnemen.
Klinkt alsof dit iets was buiten je comfort zone?
Jazeker wel. We wilden het pand hebben, maar alles was nieuw voor ons. We hadden geen flauw idee. Hoewel Fianne, om even in kleuren te spreken van Insights*….Ik ben super groen en zij is heel erg rood. Dus het onderhandelen is iets wat zij zakelijk heel goed kan doen. Zij trok de kar. En ik kon alles lekker ondersteunen en meegaan.
*Insights is een ontwikkelingsinstrument dat inzicht verschaft in elkaars voorkeuren. Door middel van kleurentaal krijg je een beeld van je voorkeursstijl in gedrag.
Welke successen kun je noemen vanaf het moment dat het idee Tijm ontstond tot nu?
Allereerst toch wel het besluit om het gewoon te gaan doen. Daarna kwamen zoveel verschillende dingen: de onderhandelingen, het pand hebben, de eerste keer opengaan. Maar wat ik echt het eerste echte succes vind is toen we de eerste keer opengingen en toen de eerste maaltijd over de toonbank vloog. Toen dacht ik: ‘Woow, we hebben alles zelf gedaan en nu is het echt!’ Dat was op 1 november 2017. De weken en maanden daarna hebben we steeds meer vaste gasten gekregen.
Welke nieuwe vaardigheden heb je geleerd?
Ik ben van nature nooit iemand geweest die instructies gaf, die delegeerde. Het voelde heel onnatuurlijk om mensen te vertellen wat ze moesten doen. Maar eigenlijk is het juist nodig. Ik vond dat in het begin heel moeilijk, maar nu is het normaal voor me. Een vaardigheid die ik heb moeten leren.
Ik kan me voorstellen dat je leven er nu heel anders uitziet vergeleken met je vorige baan. Wat is er voor jou nu wezenlijk anders?
De vrijheid. Ik doe dingen, omdat ik ze wil doen en niet omdat ik ze voor mijn gevoel moet doen. Ik vind het echt leuk. Ik had eerst een zondagavond gevoel, misschien al een zondagmiddag gevoel zo van: ‘oh, morgen gaan we weer.’ Dat gevoel heb ik niet meer. Ik vond dat altijd zo een jammerlijke uitspraak. Zo van: ‘Oh yes, het is al donderdag.’ Want het betekent eigenlijk dat we al 4 dagen verder zijn in de week, weer 4 dagen minder om te kunnen leven. Hoezo is het fijn dat het alweer weekend is? Ik wil het liever jammer vinden dat het al donderdag is, want dat betekent dat de tijd heel snel is gegaan. Dat ik het altijd leuk vind wat ik doe en geen zondagavond gevoel meer heb, dat is echt anders. Wat nu ook anders is, is de vrijheid dat ik aan alle knoppen mag draaien. De vrijheid, dat vind ik heerlijk.
Hoe zou jij jezelf nu voorstellen?
Ik zou nog steeds zeggen Martijn. En ik vind het nog moeilijk om te zeggen: ik ben eigenaar van… Ik zeg dan: ’Ik werk bij Tijm’ haha. En dat is misschien wel heel stom, want ik heb Tijm gewoon opgezet. Alleen dat zeg ik gewoon nog niet. Maar misschien komt dat nog. Dus ik zeg: ‘Ik ben Martijn en ik werk bij Tijm.’
Welke plannen heb je nog voor Tijm?
In Utrecht bekend zijn. Dat mensen Tijm kennen, Dat ze weten dat het eten hier lekker is en het ook als lekker ervaren. Goed eten voor iedere dag. Dat is wat ik ze wil meegeven.
Begin 2016 hadden jij en Fianne het over een idee om iets te beginnen. Dat is nu 2 jaar geleden. Wetende wat je nu weet, wat had je toen twee jaar geleden tegen jezelf gezegd?
Ik had dan tegen mezelf gezegd: Gewoon DOEN. Niet alles hoeft tot in de puntjes goed te zijn. No worries, gewoon lekker doorstomen. Het komt wel goed. Er zijn altijd dingen die beter kunnen voor je gevoel. Maar daar gaat het niet vanaf hangen. En zo is het met alles. Dit is bij ieder bedrijf. Gewoon lekker doorgaan en niet bang zijn, gewoon doen.
De gezichten achter Tijm: Fianne & Martijn.
Sinds: Na een half jaar keihard klussen opende Tijm op 1 november 2017 de deuren.
Locatie: Pieter Nieuwlandstraat 5, Utrecht.
Kijk op: tijmutrecht.nl voor het menu
Volg ze ook op Instagram: tijmutrecht
De foto’s op deze pagina zijn van Tijm.
From Corporate to Creative and everything in between 